- insusurro
- in-sŭsurro, āvi, ātum, 1, v. n. and a., to whisper in, into, or to; to insinuate, suggest.I.Lit.(α).Neutr.:(β).
alicui,
Cic. Tusc. 5, 36, 103:in aures,
id. Q. Fr. 1, 1, 4:ad aurem familiariter,
id. Verr. 2, 5, 41, § 107:modo insusurrans,
Suet. Cal. 22.— Impers.:in aurem ejus insusurratum,
Cic. Verr. 2, 1, 46, § 120.—Act.:II.alicui cantilenam,
Cic. Att. 1, 19, 8:vota diis,
Sen. Ep. 10:insusurratum nomen,
id. Brev. Vit. 14. —Transf.:non solum nauta significat, sed etiam Favonius ipse insusurrat, navigandi nobis tempus esse,
suggests to us, reminds us, Cic. Ac. 2, 48, 147.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.